Veiligheid op het werk — 1 op 6

Werkgevers zijn in Nederland verplicht om hun werknemers een veilige en gezonde werkomgeving te bieden. Nu de meesten van ons al weer zo veel maanden thuiswerken, staan we misschien niet meer zoveel stil bij wat dit betekent.

Het thema veiligheid kent zowel een lichamelijke als psychologische kant. De Arbowet stelt de kaders waarbinnen het beleid van bedrijven het welzijn van haar medewerkers dient te waarborgen.

De theorie is wat dit betreft prima in orde. Het in kaart brengen van risico’s, het geven van voorlichting in het kader van preventie, het bieden van goedgekeurd gereedschap, materiaal en beschermingsmiddelen, allemaal plichten die de Wet voorschrijft en waaraan bedrijven gehouden zijn.

Maar hoe zit het dan met het PSA beleid? Naast werkstress, zou dit werknemers moeten beschermen tegen ongewenste omgangsvormen, zoals pesten, discriminatie, seksuele intimidatie, en agressie en geweld.

In de praktijk blijkt dit niet goed te lukken. Van elke 6 medewerkers heeft er één dagelijks te maken met ongewenst gedrag. Dat zijn 1,4 miljoen mensen. Tegelijk heeft de helft van de beroepsbevolking geen toegang tot een vertrouwenspersoon om dit binnen het bedrijf aan te kaarten.

Het resultaat is dat mensen vaak lang met dit probleem worstelen. Gemiddeld tussen de 1 en 4 jaar, waarbij uiteindelijk 25% de organisatie verlaat. Intussen leiden zowel werknemer als uiteindelijk werkgever aan de negatieve effecten. Die variëren van slapeloosheid en productiviteitsverlies tot aan depressieve klachten, burnout, en soms zelfs een Posttraumatische Stressstoornis.

Inmiddels ligt het Wetsvoorstel Vertrouwenspersoon op tafel, dat iedere werknemer het recht op een vertrouwenspersoon moet geven. Of dit toereikend zal zijn is de vraag. Slachtoffers komen vaak niet naar voren vanwege angst of schaamte.

Dat is zonde. Voor het welzijn van de werknemer. En voor die van het bedrijf. Want ongewenst gedrag kost alleen al aan extra verzuimdagen zo’n €3.2 miljard per jaar. Dit is rond de €63.750 per verzuim geval.

Naast de al bestaande wetgeving en maatregelen, zou het goed zijn om het onderwerp van ongewenst gedrag beter bespreekbaar te maken binnen organisaties. Niet alleen het geven van duidelijkheid over wat gewenst en niet gewenst is, maar daarnaast het bieden van concrete handvatten om een gezonde bedrijfscultuur ook daadwerkelijk te realiseren.